رومیان 6: 1-2
"پس چه بگوییم؟ آیا به گناه ادامه دهیم تا فیض زیاد شود؟ خدا نکند. ما که از گناه مرده ایم، دیگر در آن چگونه زندگی کنیم؟"
فیض یک هدیه است، همانطور که رستگاری هدیه ای است که خداوند داده است. اما این هدایا به دلیلی به ما داده می شود. چه فایده ای دارد اگر هدیه فیض را درک کنید اما همچنان در زندگی خود به گناه بیفتید؟ خداوند روشن می کند که او می داند که ما به عنوان انسان می توانیم گناه کنیم. جان بیور تشبیه بزرگی می کند که هدیه گریس مانند یک وسیله نقلیه است که کلیدهای وسیله نقلیه را برای فرار از نابودی حتمی داده اند، اما از آن استفاده نمی کنند. این مشکل پیام «فیض» ناب است که بسیاری از کلیساها آموزش می دهند. بله، ما تحت فیض هستیم، اما این همان موهبت فیض است که به ما امکان می‌دهد تا با رستگاری نجات خود را انجام دهیم (فیلیپیان 2:12). ما فقط دریافت کننده نیستیم، ما شرکت کننده فعال هستیم. اگر هدیه ای به شما داده شود، باز هم باید آن را باز کنید و از آن در حد توانش استفاده کنید. در غیر این صورت، چه فایده ای دارد که به سادگی یک هدیه بسته بندی شده دریافت کنید و آن را در جایی گرد و غبار جمع کنید؟